FamilyArchive, folder 1929. Photo by S. Karitta, Athens,1929 Mapping a Trace: a Diary Correspondence 'Mapping a Trace' is a diary correspondence between writer Apostolis Artinos and cultural manager, artist and Tandem participant Photini Papahatzi, which has been conducted by email during the creation of the project Home. Το 'Χαρτογραφώντας το ίχνος' είναι η επικοινωνία, μέσω emails, του Αποστόλη Αρτινού με την Φωτεινή Παπαχατζή, κατά την διάρκεια της δημιουργίας του έργου Home, Απρίλιος 2016 Available translations Available translationsEnglishGreek Home has a personal starting point which is the actual and symbolic quest of Photini in her grandmother’s house in Burdur, Turkey (formerly Polydorion). It traces the route of her forced migration, back in 1922, from Burdur to Izmir. It is a self-reflective project, like a visual diary, including photographs, video footage, interviews, archival research, personal and found objects from the areas where the enforced immigration has happened. This photo essay presents three photographs from the project, with accompanying diary notes in English and in Greek. Το Home έχει μια προσωπική αφετηρία, η οποία αφορά την πραγματική και συμβολική αναζήτηση του σπιτιού της γιαγιάς μου στο Burdur, Τουρκία (αρχαίο Πολυδώριο). Ιχνηλατεί τη διαδρομή της αναγκαστικής μετανάστευσης της που πήρε το 1922 από το Burdur στη Σμύρνη. Είναι ένα self reflective project, ένα οπτικό ημερολόγιο που περιλαμβάνει φωτογραφίες, βίντεο, συνεντεύξεις, έρευνα αρχείου, προσωπικά και άλλα αντικείμενα που βρέθηκαν στις περιοχές όπου η αναγκαστική μετανάστευση συνέβη. Available translations Available translationsEnglishGreek FamilyArchive, folder 1929. Photo by S. Karitta, Athens,1929 This is a picture of my great grandfather Yiorgos Tsoloz with my great grandmother Varvara Tsoloz and their children. My great grandmother Varvara, together with her two daughters and a cousin, left Burdur one morning in September 1922, when a friend knocked on their door and told them “you better leave because there is a war now and they will slay you”. The four women left their house taking only their jewellery, jumped on a carriage and left for Smyrna (today’s Izmir). On the road, they gave their jewels to ‘chetes’ (gangs) in exchange for staying alive. They arrived in Izmir where they boarded a ship called ‘Odyssey’. They arrived in Piraeus with nothing. Yiorgos Tsoloz was hostage in a work battalion but he was saved because a friendly Turkish family hid him in their house for three years. This photograph was taken in 1929 in Athens after the family was finally reunited. Αυτή είναι μια φωτογραφία του προπάπου μου Γιώργου Τσολόζ και της προγιαγιάς μου Βαρβάρας και των παιδιών τους. Η προγιαγιά μου Βαρβάρα μαζί με τις δύο κόρες της και μια ξαδέρφη έφυγαν από το Burdur ένα πρωινό του Σεπτέμβρη του 1922, όταν ένας οικογενειακός φίλος τους χτύπησε την πόρτα και τους είπε καλύτερα να φύγετε γιατί έχει γίνει πόλεμος κι εδώ θα σας σφάξουν. Οι τέσσερις γυναίκες ανέβηκαν σε μια άμαξα και έφυγαν για την Σμύρνη. Στο δρόμο έδιναν τα κοσμήματα στους τσέτες που συναντούσαν για να γλυτώσουν την ζωή τους. Έφτασαν μέχρι τη Σμύρνη όπου επιβιβάστηκαν σε ένα πλοίο που λεγόταν ‘Οδύσσεια’. Έφτασαν στον Πειραιά χωρίς τίποτα. Ο προπάπους Γιώργος Τσολόζ ήταν όμηρος στα τάγματα εργασίας , σώθηκε όμως γιατί τον έκρυψε μια φιλική τουρκική οικογένεια στο σπίτι τους για 3 χρόνια. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη το 1929 όταν τελικά η οικογένεια επανενώθηκε στην Αθήνα. Available translations Available translationsEnglishGreek Kibele Rabia Ötük. Photo by My name is Kibele Rabia Ötük. I graduated in Sculpture from Anadolu University. I was born in Urla but I didn’t grow up there, I left when I was a little girl. My mother is from Thrace, my grandfather was an immigrant from Greece. He immigrated when he was seven, as part of an exchange. He was really small then. Afterwards, they started to live in further lands, they left their lives back there. My father is an immigrant from Hamadan in Iran, he is from Bitlis. They immigrated to İzmir later. No one in my family could grow up in the places where they were born. Neither could I. Το όνομά μου είναι Kibele Rabia Ötük. Αποφοίτησα από το τμήμα της Γλυπτικής στο Πανεπιστήμιο Anadolu. Γεννήθηκα στα Urla (Βουρλα) , αλλά δεν μεγαλώσα εκεί, έφυγα όταν ήμουν μικρό κορίτσι. Η μητέρα μου είναι από την Θρακή, ο παππούς μου ήταν ένας μετανάστης από την Ελλάδα. Μετανάστευσε όταν ήταν 7 χρονών στην ανταλλαγή. Ήταν μικρό παιδί τότε. Στη συνέχεια, άρχισαν να ζουν στο εσωτερικό της χώρας, άφησαν τη ζωή τους εκεί πίσω. Ο πατέρας μου είναι μετανάστης από το Hamedan του Ιράν, είναι από Μπιτλίς. Μετανάστευσαν στη Σμύρνη αργότερα. Κανένας στην οικογένειά μου δεν μπορούσε να μεγαλώσει στα μέρη που γεννήθηκε. Ούτε εγώ. Available translations Available translationsEnglishGreek Burdur. Photo by Photini Papahatzi, 2016 You can find the full diary here: The diary in greek The diary in english